Milieuproblematiek

Naar aanleiding van het GEO-4 verslag, zopas gepubliceerd door de VN (UNEP), kopt De Standaard vandaag Milieuschade al te ver gevorderd en De mensheid is in gevaar.

Volgende feiten liggen aan de basis van de milieuproblematiek: de mens is een deel van de natuur, hij is er afhankelijk van en hij beïnvloedt zijn omgeving. De mensheid is een kamerplant en de aarde is zijn bloempot. Een kamerplant heeft genoeg water nodig, maar ook niet te veel. Een kamerplant kan je verpotten, de mensheid niet. Dus moet je voorkomen dat de mensheid te groot wordt voor zijn bloempot.

De natuur heeft zo haar methoden om de bevolking in stand te houden. We consumeren (zo goed als) alles op en door de schaarste van wat overblijft, zullen er wel automatisch grote aantallen sterven. Ofwel overleven enkel de rijksten die wat overblijft nog kunnen kopen. Ofwel voeren we er oorlog om. Nog een mogelijkheid is dat onze meningsverschillen samen met onze aantallen groeien en we gaan moorden omwille van de andere zijn ideeën. Ziekten verspreiden zich gemakkelijker in dichter bevolkte gebieden (minder afstand te overbruggen, vuil water, enzovoort). Een stevig Ebola-achtig griepje en er is terug genoeg plaats voor iedereen die overblijft. We kunnen het milieu ook zodanig vervuilen dat het niet meer leefbaar wordt, zodat we massaal sterven door vergiftiging. Mogelijkheden zat dus. Maar dit zijn allemaal situaties die we liever niet hoeven te doorstaan.

Laat ons nu even dromen. Er leven slechts een tiental miljoen mensen op heel de wereld, ruwweg verspreid in 25 steden en het omringend gebied op een totale oppervlakte ter grootte van pakweg Frankrijk. Er is plaats voor iedereen in de gematigde gebieden. Er is voedsel genoeg, er zijn grondstoffen genoeg. De economie is gericht op wat nodig is. Diversiteit wordt nagestreefd. Iedereen aanvaardt de ander zoals hij of zij is. De samenleving is gericht op het in stand houden. Groei wordt vermeden. We gebruiken niet meer dan wat de natuur kan verwerken. Liefst zelfs een heel pak minder. Beter wat reserve houden, niet? In vergelijking met de echte huidige wereld, leven we echter een veel rijker bestaan. We zijn immers met heel wat minder, waardoor we per persoon veel meer kunnen consumeren dan nu.

Van een mooiere samenleving dromen is gemakkelijk. Een overgang ernaartoe verzinnen is moeilijker. Twee dingen zijn absoluut noodzakelijk. Als eerste moeten we leren vreedzaam naast elkaar leven, stoppen met ruzie maken over onbenullige dingen zoals religie en olie. Pas dan kan het tweede gedaan worden: bevolkingskrimp. We zijn gewoonweg met té veel. Dit is eenvoudig en snel te verwezenlijken met de maatregel van 1 kind per koppel. Uiteraard is dit niet zo eenvoudig uit te voeren. Er zijn mensen met een grote kinderwens, mensen scheiden en willen ook met hun nieuwe partner een eigen kind, enzovoort. Waarom maken we van het recht om een kind te hebben geen verhandelbaar goed? Iedereen krijgt bij geboorte het recht om zelf een half kind op de wereld te zetten. Samen met een partner kan je dus 1 kind op de wereld zetten. Wil je meer dan 1 kind? Geen probleem: koop geboorterechten bij van mensen die geen kinderen willen. Eenmaal het aantal mensen voldoende gezakt is, kunnen we beginnen met gebied terug te geven aan de natuur, zodat onze bloempot terug voldoende ruim wordt.

Nu alleen nog allemaal vreedzaam naast elkaar kunnen leven. Mja. Shit.